مقایسه کیفیت زندگی و روش های مقابله ای در افراد دیابتی و غیردیابتی

مقدمه: بیماران دیابتی با عوامل تنش زای متعدد جسمی و روانی مواجه هستند که کیفیت زندگی آنان را تحت تأثیر قرار می دهد. مشکل عمده این بیماران که موجب پیچیده تر شدن شرایط کیفی زندگی آنها شده، روش های مقابله ای و سازگاری آنها با این بیماری است. از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین کیفیت زندگی و انواع روش های مقابله ای بیماران دیابتی و مقایسه آن با افراد غیردیابتی صورت گرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه علّی ـ مقایسه ای بود که روی بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به مرکز آموزش دیابت سینا در شهر تبریز در سال 1390 صورت گرفت. 60 بیمار با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و با افراد غیردیابتی مقایسه شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن (1985) و فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی (sf-36) جمع آوری گردید. تحلیل داده ها با روش تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) انجام شد. نتایج: نمره افراد غیردیابتی در کیفیت زندگی و ابعاد آن نسبت به افراد دیابتی در سطح بالاتری قرار داشت (001/0p<). همچنین، افراد غیردیابتی بیشتر به روش مقابله ای مسئله مدار (001/0p<) و افراد دیابتی بیشتر به روش مقابله ای هیجان مدار و اجتنابی (05/0< p) روی آوردند. در این مطالعه بین زنان و مردان از لحاظ ابعاد مختلف کیفیت زندگی و روش های مقابله ای تفاوت معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، کیفیت زندگی افراد تحت تأثیر شیوه مقابله فرد با مسائل قرار می گیرد. روش هیجان مدار در کاهش کیفیت زندگی و روش مسئله مدار در افزایش آن نقش دارد. بنابراین لازم است جهت ارتقاء کیفیت زندگی این بیماران، مداخلاتی جهت آموزش روش های مسئله مدار صورت گیرد.